Yaz mevsimi hasat mevsimidir. Ürün toplama mevsimidir. Yazı tatil mevsimine dönüştüren modern insan olmuştur. Bahar ayı nasıl ki ürünü ekme ve yetiştirme ayı ise yaz ayı da ürünü toplama ayıdır. Ektiği ya da yetiştirdiği ürünü olmayanlar elbette ki yazı boşa geçirecek zaman dilimi olarak görürler. Hayatının baharı olmayanların yazı da olmayacaktır. Toplayacak ürünü, yapacak işi olmayanlar için yaz ayı atalet ayıdır.

Erkekle kadının meşru evlilikle kurduğu yuvaya aile denmektedir.

Aile yuvası tarih boyunca sosyal, siyasal ve ekonomik etkilerle bazen genişlemiş, bazen daralmış, fakat daima var olagelmişti. Eskiden aile sadece karıkoca ve çocuklardan müteşekkil değildi. Dede, nine, büyük baba, torundan başka amca, dayı, kardeş, yeğen gibi civar hısımları da içine alan büyük bir topluluk idi. Kimi zaman bir aşiret, bir klan veya bir kabile başlı başına bir aileyi teşkil ederdi. Mülkiyet aileye ait bir nitelik taşır ve aile başkanının kişiliğinde temsil edilirdi.

Belirli istisnalar dışında, hemen her dönemde kadın ile erkek sayısı birbirine yakın olmasına ve kadınla erkeğin, hayatın hemen her safhasını paylaşmalarına rağmen, tarihî kaynaklarda kadınlardan hak ettikleri nispette bahsedilmemiştir. Bu sebeple tarihteki birçok kadının gerçek hayatı hakkında bilgi sahibi olunamadığı gibi, onların insanlık tarihine yaptıkları katkılar da genellikle meçhul kalmıştır. Bu eksiklikler, zaman zaman onlar hakkında yanlış ve noksan bilgilerin yayılmasına da yol açmıştır.

1. Alâeddin Keykubat, 1220 yılında, Selçuklulara kadar bağımsız kalan Alanya'yı (Kolonoros), Anadolu'da Müslüman Türk birliğini sağlamak için, kış mevsiminde iki ay boyunca kuşattığı hâlde fethe muvaffak olamamıştı. Kuşatmayı kaldırmayı düşündüğü sırada rüyasında biri: "...Alanya Kalesi'ne ne karadan ne denizden hiç kimse yetişemez. Ancak Allah'ın yardımı ile sana fetih müyesser olacaktır." müjdesini vermişti. Bu rüyadan aldığı moral ve cesaretle kaleye hücum eden Alâeddin Keykubat, kaleyi almayı başardı.

Uhud harbine iki oğlu ve kocası ile birlikte katılan ve birkaç ye­rinden yaralanarak Rasûlüllah´ı koruyan bu fedakâr hanımın hizmetin­den dolayı Rasûlüllah (S.A.V) tüm aile halkı için şöyle dua etmiştir:

«Ey Rabbîm! Bunları bana cennette arkadaş eyle...»

Doğu ufkunda sabahın ışığı belirmişti. Medîne´liler getirdiği hu­muslarla (hazine için ayrılan beşte birlerle) birlikte Beşîr İbnu´l-Hasa-siyye´nin bölüğünü karşılamaya çıkmıştı. Rasûlüllah´ın Allah´ın müs-lümanlar´a Medain´iri fethini nasip edip onların eyvanını ganimet ola­rak ele geçireceklerine dair verdiği haber doğru çıkmıştı. Güneş da­ğın arkasından çıkmıştı. Nuseybe sol eliyle işaret ederek şöyle dedi :

? İşte o bölük.

Meşhur sahabî Ebu´d-Derdâ künyeli (Uveymir İbn Malik)´in hanı­mı Ummu´d-derdâ künyeli Hayra Bint Ebî Hadred´dir. UmmıTd-Derdâ şöyle anlatır:

Ebu´d-Derdâ kendisine ait bir puta bağlıydı. Aile efradı ise Rasûlüllah´a [S.A.V) tabî olmuşlardı. Abdullah İbn Ravâha ?Hassan İbn Sa­bit, Abdullah İbn Ravâha ve Ka´b İbn Mâlik Rasûlüllah´in (SAV) şair­leriydi? Ebu´d-Derdâ´nın cahiliye döneminden kardeşliğiydi. Onu, şöy­le diyerek İslâm´a davet ediyordu:

Ammâr İbn Yâsir´in annesi Sumeyye Bint Habbât´tır. Ebu Huzeyfe İbnu´l-Muğîre´nin azatlı kölesiydi. Yâsir, kardeşini aramak için Yemen´den gelip, Mekke´de yerleşmiş ve Ebû Huzeyfe´nin müttefiki idi. Ebû Huzeyfe, Sumeyyeyi Yâsir´le evlendirdi. Sumeyye Ammâr´ı doğu­runca Yâsir´i âzât etti. Yâsir oğiu Ammâr, Abdullah ve hanımı Sumey­ye İslâm´a ilk girenlerdendir.

Rasûlüllah´ın (S.A.V) halasıdır. Umeyr İbn Vehb İbn Abdi Kusayy´-Ia evliydi. Umeyr´le olan evliliğinden Tuleyb adlı oğlu oldu. Umeyr´den sonra Kelde {Ertat) İbn Abdi Menaf İbn Abdiddar İbn Kusayy´la evlendi. Onunla olan evliliğinden de Fâtıma adlı çocuğunu doğurmuştu.

Oğlu Tuleyb İbn Umeyr müslüman olunca annesine:

? Ben müslüman olup Muhammed´e tabi oldum, dedi. Erva Bint Abdilmuttalib de şöyle dedi:

? Senin yardım ve desteğine en lâyık kimse hala oğlundur (Ra-sûlüilah´dır).

Tuleyb İbn Umeyr :

? Anneciğim! Peki senin müslüman olmana ve ona tabi olmana ne mâni oluygr? Bak, kardeşin Hamza da müslüman oldu, dedi.

Erva Bint Abdilmuttalib :

İs­lâm, Müs­lü­man­lar ara­sın­da top­lum­sal, ah­lâ­kî ki­şi­li­ği ge­liş­tir­me­yi amaç­lar. Bu ko­nu­ya iliş­kin nass­la­rın çok­lu­ğu da İs­lâm’ın ah­la­ka ve top­lum­sal kim­li­ğe ne ka­dar önem ver­di­ği­ni gös­te­rir.
Ol­gun ve ka­mil ma­na­da na­sıl bir top­lu­mun sağ­lan­ma­sı ge­re­ki­yor­sa, İs­lâm tüm bun­la­rın üze­rin­de bir bir du­ra­rak, ge­re­ke­ni ya­par. Di­ni­mi­zin te­me­li ara­sın­da yer alan bu top­lum­sal ah­lâk, o ma­na­da kap­sam­lı ve şü­mul­lüdür ki, baş­ka her han­gi bir top­lum­sal eği­ti­min prog­ram­la­rın­da gör­mek müm­kün de­ğil­dir.

İs­lâm’ın üze­rin­de has­sa­si­yet­le dur­du­ğu bu gö­rev de in­sa­na ve­ri­le­rek, ka­dın-er­kek ay­rı­mı ya­pıl­mak­sı­zın “ha­yır­lı top­lum”un olu­şu­mu sağ­lan­mak­ta­dır.

İs­lâm li­te­ra­tü­rün­de, ka­dı­nın da er­ke­ğin de ru­hu­nun Al­lah’tan ol­du­ğu ger­çe­ği, “Rab­bi­niz si­zi tek bir ne­fis­ten ya­rat­mış­tır” (1) hük­müy­le is­pat­lan­mış­tır.

EVLİLİKTE MUTLULUĞUN 9 SIRRI

İlim adamları mutlu bir evlilik için karşılıklı anlayışın şart olduğunu söylemişler ve şu dokuz kurala uymayı eşlere tavsiye etmişlerdir.

1- Mutlu olmayı öğrenin: Küçük şeylerden mutlu olmayı öğrenin. Mutlu olanlar, bunun için olması imkansız büyük şeyler beklemeyenlerdir. Eşi kendisine bir demet çiçek aldığında teşekkür edebilen kadın ve eşinin şefkatle pişirdiği bir çorbaya teşekkür edebilen erkek, mutlu olmayı hak edendir. Bu şekilde, teşekkür ve tebessüm eden kimseler, kendileri ve eşleri için mutlu olmak adına bir adım atmış olurlar.

2- ‘Adalet’i unutmayın: Yaşanan olaylar karşısında her şeyi iyi tahlil edin. Kendinize haksızlık ediliyormuş gibi bir pozisyona girmeyin. Kendinizi mazlum, eşinizi zalim sandalyesine oturtup “Ben bu evde neyim ki?” diye eşinizi itham etmeyin.